TIP VAN GERARD
DONNA BLUE – Into the Realm of Love (lp/cd) 29,95/18,95
Ik had nog nooit van Donna Blue gehoord tot ik in de Volkskrant een 4-sterrenrecensie las van oud-medewerker Gijsbert Kamer.
Voor zover wij weten geen familie.
Ik keek nog vreemder op toen ik begreep dat de kern van Donna Blue, zang/keys Danique van Kesteren en Gitarist/zang Bart van Dalen, uit Hilversum komt. Je wordt ouder Papa, je kan het allemaal niet meer bijbenen.
Wat ik prima kan volgen is de muziek van het duo, (live aangevuld met drummer en bassist) daarin valt van alles te ontdekken. De muziek laat zich omschrijven als een kruising tussen Hazlewood/Sinatra, Serge Gainsbourg, sixties yéyé, overgoten met een psychedelisch sausje. Voorwaar een hele mond vol. Ontzettend lekker plaatje!
TIP VAN BOB
EINSTURZENDE NEUBAUTEN – Rampen (Apm: Alien Pop Music) (2lp/2cd) 49,95/24,95
Einstürzende Neubauten zijn met een heus dubbelalbum op de proppen gekomen, 4 jaar na Alles In Allem en 44 jaar na hun oprichting. Rampen-APM; Alien Pop Music herbergt 15 tracks, verdeeld over 2 discs.
Qua tijdsduur had dat nauwelijks gehoeven, het zit hem meer in de verschillen. Disc 2 is iets experimenteler dan disc 1, hoewel beide discs de nodige portie popmuziek bevatten. Of moeten we spreken over Alien Pop Music? Want eigenzinnig blijven de Neubauten sowieso.
Het is een volwassen popalbum geworden, met natuurlijk wel de buitenissige percussie van N.U. Unruh en de karakteristieke teksten en zang van Blixa Bargeld. Mochten we weer 4 jaar moeten wachten op de volgende, met dit album kunnen we een hele tijd vooruit!
TIP VAN ROOS
HOOVERPHONIC – Fake is the New Dope (lp/cd) 29,95/19,95
De Belgische band Hooverphonic bestaat al even, namelijk sinds 1995, maar na het vertrek van zangeres Geike Arnaert in 2008 was ik zelf eerlijk gezegd een beetje afgehaakt. In 2020 keerde Geike terug en het album uit 2021 voelde als een warm bad.
Met Fake Is the New Dope laat de band horen dat ze elkaar weer echt hebben gevonden. Er wordt weer meer geëxperimenteerd en het is allemaal wat spannender en meer divers. Met invloeden uit de jaren 90 zonder dat het gedateerd klinkt en hier en daar wat donker zonder dat het zwaar wordt. Naast Geike neemt ook bassist Alex Callier weer enkele vocalen voor zijn rekening, wat heel prettig combineert.
In 2024 is Hooverphonic nog altijd relevant en een dikke tip!
