TIP VAN ROOS
PLOEGENDIENST – Dsm-5 (lp/cd) 27,95/16,95
Op hun tweede album is Nederlandse punkband Ploegendienst iets minder anti-alles en iets meer in de psychische problemen. De titel, ‘DSM-5’, verwijst dan ook naar het diagnostisch en statistisch handboek van psychiatrische aandoeningen.
Vooral tekstueel zit het zeer goed in elkaar; ze weten wel raad met woorden en taal.
Spinvis en Vjeze Fur doen ook mee, die zijn hier beiden ook niet vies van.
Vooral het nummer ‘interessant’ (ft. Spinvis) springt eruit.
Frontman Ray pist wel in je soep, maar poept niet stiekem in de club.
Ze bedoelen het misschien boos, maar ik word er blij van!
TIP VAN GERARD
LINDA THOMPSON – Proxy Music (lp/cd) 29,95/17,95
Het gebeurt me nooit dat ik een plaat koop enkel en alleen om de hoes, met Proxy Music van Linda Thompson overkwam me dit echter wel.
De hoes is een exacte kopie van het debuut album van Roxy Music uit 1972, maar dan met de 76-jarige Linda Thompson in plaats van het fotomodel van weleer.
Nou is Linda Thompson geen onbekende van mij, want met name het jaren 70 werk met ex-man Richard Thompson kan mij zeer bekoren.
Maar goed, Proxy Music, 11 veelal door Linda Thompson geschreven songs, er zit geen misser tussen. Zelf zingen doet ze niet meer vanwege een zeldzame stembandaandoening, vandaar dat voor elk nummer een andere zanger/zangeres werd gezocht.
Zo horen we o.a. John Grant, Rufus & Martha Wainwright, The Proclaimers en veel familie waaronder zoon Teddy, dochter Kami, kleinzoon Zak en natuurlijk ex-man Richard Thompson. Over de samenwerking met de familieleden zegt ze zelf: “het goede aan werken met familie is dat je ze niet hoeft te betalen”.
Een vrouw naar mijn hart deze Linda, nu al een van de beste platen van het jaar!
TIP VAN BOB
ERIC HILTON – Out of the Blur (lp/cd) 27,95/17,95
Eric Hilton is een druk baasje. Met ‘Out Of The Blur’ is hij al toe aan zijn tweede album van dit jaar, na Sound Vagabond uit februari.
Deze plaat kwam nog dicht bij het Thievery Corporation geluid, waar Hilton deel van uitmaakt. Zijn nieuwste is echter zijn eerste pure ambient album. Heerlijk relaxte elektronische en melancholieke klanken, met een geluid dat je omsluit als een warme deken.
Zo mag Hilton er wel meer maken, aangezien Thievery Corporation al vier jaar niets heeft uitgebracht.
Wel een wat kort album, maar die repeat knop druk je toch vanzelf wel in na het luisteren.
